Polska jest dla mnie jak piosenka z przeszłości, którą kiedyś kochałam. Doskonale znam jej melodię. Słowa mam na końcu języka, a jednak gdy próbuję ją zaśpiewać, nie mogę ich sobie przypomnieć. Jest jak stara, czarno-biała fotografia. Pamiętam każdy jej szczegół, lecz gdy usiłuję odtworzyć w myślach kadr, niektóre elementy jakby się zamazują. Jest niczym widoczek z kolorowych kwiatków pod szkłem, który zakopałam w ziemi jako mała dziewczynka… Tam się urodziłam i dorastałam. Tam przeżyłam dzieciństwo i młodość pełną szaleństwa. Nigdy…
