Zielona Hiszpania, deszczowa kraina, niepowtarzalne plaże, pulpo a feira (pulpo a la gallega), czyli ośmiornica po galicyjsku, białe wino albariño, piwo Estrella Galicia to skojarzenia, które przychodzą mi do głowy, kiedy wspominam ten wyjątkowy region, jakim jest Galicja.
Przez dwa lata było dane mi mieszkać w Ourense (można również spotkać się z nieoficjalną nazwą Orense). To osobliwe galicyjskie miasto położone jest wśród zielonych wzgórz nad rzeką Miño. Najbardziej utkwił mi w pamięci widok średniowiecznego rzymskiego mostu znanego jako Ponte Romana, Ponte Vella lub Puente Mayor, na którym mogłam postawić swoją nogę dosłownie po dwóch minutach od wyjścia z domu. Most ten stanowi jedną z głównych wizytówek miasta.
Ourense zapadło mi mocno w pamięci. Do tego stopnia, że aż czasem za nim tęsknię. Będę wspominać je zawsze z wielkim sentymentem, nie tylko ze względu na jego galicyjski charakter, ale również dlatego, że właśnie tutaj, pięć lat temu przyszła na świat moja córka.
Ourense z powodu braku dostępu do morza nie jest głównym kierunkiem turystycznym w tym regionie. Może jednak przyciągnąć do siebie czymś innym. Celem turystów odwiedzających to miejsce jest chęć zanurzenia się w słynnych gorących wodach termalnych. To właśnie tutaj znajduje się jedno z największych ich skupisk w Europie.
W Ourense panuje całkiem inny klimat niż w pozostałej części Galicji. Miasto jest zdecydowanie najgorętszym w tym regionie i to nie ze względu na wspomniane już gorące źródła termalne, tylko na ekstremalne temperatury panujące w okresie letnim. Sama doświadczyłam na własnej skórze, że życie w lecie w tym mieście to, jak „życie w piekarniku”.
Estoy sudando como un pollo – mówią narzekający na lejący się żar z nieba Hiszpanie. Używają tego zwrotu, kiedy jest im bardzo gorąco. Wyrażenie to oznacza dosłownie, że pocą się niczym kurczak. Zapewne chodzi o piekącego się kurczaka. Wcale nie przesadzę, jeśli powiem, że właśnie tak można było czuć się w Ourense. Oczywiście nie przez cały czas, ale były dni, kiedy upał ten był niezwykle męczący i ze zniecierpliwieniem czekałam na zbawienne ochłodzenie.
Jak wiadomo, latem w Galicji panują łagodniejsze temperatury niż w pozostałej części półwyspu ze względu na klimat oceaniczny. Jednak Ourense należy do wyjątku. Nie bez przyczyny miasto nazywane jest „galicyjską stolicą upałów”. Zamiast czysto oceanicznego klimatu, zdarzają się tutaj epizody bardzo typowe dla obszarów subtropikalnych. W ciągu ostatnich dziesięcioleci mieliśmy do czynienia z kilkoma rekordami maksymalnej temperatury. Miało to m.in. miejsce dokładnie w okresie, kiedy się tam przeprowadziłam, czyli w maju 2017 roku. Ourense wówczas pobiło europejski rekord maksymalnej temperatury w tym terminie. Zanotowano wtedy 37,6 stopni Celsjusza.
Jak więc wytłumaczyć, że znajdujące się na północy Hiszpanii Ourense jest jednym z najgorętszych miast?
W 1900 roku Wladimir Peter Köppen (rosyjski klimatolog pochodzenia niemieckiego) zaprojektował system klasyfikacji klimatycznej, według której Galicja znajduje się w klimacie czysto oceanicznym lub suboceanicznym. Ourense nie mieści się jednak w tej klasyfikacji. Jest jedynym galicyjskim miastem, w którym występuje typowy klimat śródziemnomorski.
Związane jest to z jego orografią, czyli ukształtowaniem terenu. Mamy do czynienia ze zjawiskiem, gdy zimniejsze warstwy przy gruncie nie mogą się podnieść, ponieważ blokowane są przez zimną nieruchomą warstwę. Powoduje to powstanie warstwy chmur i zamglenia nad Ourense, co przyczynia się do wzrostu temperatur na tym obszarze z powodu lokalnego efektu cieplarnianego. Dlatego poranki są tutaj dość chłodne, ale w miarę upływu dnia, promieniowanie słoneczne ogrzewa powietrze, które pozostaje niezakłócone w tym obszarze.
Według geografów z wydziału Geografii na Uniwersytecie w Santiago de Compostela zróżnicowanie temperatur jest odpowiedzią na kontrasty istniejące między różnymi obszarami geograficznymi Galicji. Wynikają one z bardzo szczególnej konfiguracji geograficznej tego regionu w połączeniu z odległościami od Oceanu Atlantyckiego. Tak więc w wewnętrznych dolinach Miño i Sil panują bardzo wysokie temperatury w porównaniu na przykład z północną Galicją, gdzie z powodu chłodniejszych wiatrów można zarejestrować o nawet 20 stopni mniej.
Źródło:
https://www.xataka.com
