Strona główna
Blog
O mnie i o blogu
- Jak powstał ten blog?
Copywriter/Współpraca/Kontakt
Wesprzyj mnie

Tag

co daje nam pasja

Kilka słów o mnie

Jestem Polką z krwi i kości, lecz o hiszpańskiej duszy. Piszę nie tylko o słońcu i palmach, ale także o prawdziwej Hiszpanii mającej różne oblicza. Rozgość się na moim blogu. Mam nadzieję, że zostaniesz tutaj na dłużej.

Jeśli doceniasz moje treści, możesz postawić mi wirtualną kawę, która da mi energię do dalszego tworzenia🤩

W świecie pełnym księżniczek, bądź czarownicą.

Hiszpania

Język hiszpański

Emigracja

Trzeba mieć wrażliwość księżniczki i wytrzymałość kurwy. Tego się trzymam.

~Anna Dymna

Kategorie

Emigracja (44)
Hiszpania (86)
Język hiszpański (22)
Języki i kultura (5)
Kultura i społeczeństwo (9)
Macierzyństwo (5)
Wasze historie (2)
Życie moim okiem (20)

Najnowsze wpisy

1 listopada – refleksje o życiu i śmierci

1 listopada, 2025

Dlaczego idealizujemy Hiszpanię?

29 października, 2025

Polska – tak bliska i tak daleka

23 października, 2025

39 urodziny. Jestem, choć mogło mnie nie być

18 sierpnia, 2025

Wyspy Kanaryjskie – którą wybrać na wakacje?

5 sierpnia, 2025

Najnowsze komentarze

Almudena - Ciemne strony Hiszpanii21 grudnia, 2025
Almudena - Ciemne strony Hiszpanii21 grudnia, 2025
Alina - Polak Polakowi Polakiem, czyli o ludzkiej zawiści7 listopada, 2025
Joanna - Życie w Hiszpanii: wyobrażenia kontra rzeczywistość22 października, 2025
Joanna - 10 wskazówek, jak przygotować się psychicznie do emigracji22 października, 2025

Tagi

adaptacja na emigracji blog o emigracji blog o hiszpanii blog o języku hiszpańskim bycie mamą choroba chłoniak chłoniak pmbcl chłoniak śródpiersia ciekawostki o hiszpanii ciemne strony hiszpanii czego nauczyło mnie życie w hiszpanii emigracja a psychika emigracja bez tajemnic emigracyjne przemyślenia francisco franco hiszpania bez tajemnic hiszpania okiem polki hiszpańska kultura hiszpańskie idiomy hiszpańskie kolokwializmy hiszpańskie powiedzenia hiszpańskie tradycje hiszpańskie wyrażenia hiszpańskie zwroty hiszpańskie zwroty potoczne hiszpańskie zwyczaje hiszpański potoczny informacje o hiszpanii kultura hiszpanii macierzyństwo bez tajemnic macierzyństwo na emigracji madryt miłość do hiszpanii nauka języka hiszpańskiego nowotwór podróże problemy na emigracji proces adaptacji na emigracji trudności na emigracji wakacje w hiszpanii wyjazd do hiszpanii wyspy kanaryjskie życie na emigracji życie w hiszpanii

Jeśli zasnę z długopisem
w mojej ręce, nie bierz mi go
– mogę akurat pisać
w moich snach.

~Terri Guillemets

Nie będę życzyć Wam „Wesołych Świąt”, bo nie dla k

Nie będę życzyć Wam „Wesołych Świąt”, bo nie dla każdego jest to cudowny czas. Nie dla wszystkich grudzień jest radosny. Znam to z własnego doświadczenia.
W zeszłym roku, tuż przed Wigilią, trafiłam na pogotowie. Czwarta chemioterapia tak bardzo mnie sponiewierała, że zatrzymali mnie w szpitalu na święta. Pamiętam to jak dziś. Dlatego tak bardzo cieszę się tym, co jest teraz.Życzę Wam po prostu tego, czego najbardziej potrzebujecie.
Odwagi w byciu sobą, zrzucenia emocjonalnego ciężaru, siły w codziennych trudnościach, spokoju ducha oraz nadziei – nawet w mroku. I oczywiście dużo zdrowia, bo ono jest najważniejsze.
Mam nadzieję, że spędzicie ten czas w zgodzie z sobą – bez udawania.Zamiast sprzątania na święta, może lepiej uporządkować to, co naprawdę ciąży w głowie i w sercu?
Nie zapomnijcie w tym wszystkim o sobie.Ja już raz zajrzałam śmierci w oczy.
Kobieta, którą byłam wcześniej, umarła wraz z diagnozą. Narodziła się inna – niedoskonała, prawdziwa. Z porysowaną duszą. I piękną – właśnie przez te rysy.
To był mój największy upadek – i najtrudniejsze odrodzenie. Już nigdy nie wrócę do tego, kim byłam przed chorobą. Coś we mnie pękło i zmieniło mnie na zawsze.Życie jest kruche – i właśnie dlatego tak niezmiernie cenne.
Nie przegapmy swojego życia.
Nie wiem, co przyniosą kolejne miesiące, ale najważniejsze jest dziś.A dziś, w dzień świątecznej loterii, wygrałam. Me ha tocado el Gordo.
Nie chodzi mi o pieniądze, lecz o coś znacznie ważniejszego. Jestem po wizycie u lekarza. Moje marzenie się spełniło – dostałam najwspanialszy prezent na święta: zdrowie. Wyniki badań są świetne. Nie ma ani śladu tego dziada!Tak jak nie było sposobu, by złagodzić cios diagnozy, tak nie da się wytłumaczyć tego, co czuję teraz.Zeszłoroczne święta były tragiczne – nie wiedziałam, co mnie czeka i czy w ogóle dożyję kolejnych. A jednak wciąż tu jestem. Nie złamało mnie to. Nie przekreśliło. Rok temu nie sądziłam, że napiszę te słowa. Dlatego teraz sobie to wszystko odbiję i będę świętować przede wszystkim życie – jak to mówią Hiszpanie: a tope!

Ona jeszcze nie wie, że za kilka miesięcy usłyszy

Ona jeszcze nie wie, że za kilka miesięcy usłyszy diagnozę poważnej choroby.
Nie ma pojęcia, co ją czeka, że straci włosy i zostanie łysa.Życie bywa brutalne, kruche i kompletnie nieprzewidywalne.
Kiedy patrzę wstecz, wciąż trudno mi uwierzyć, że to jest moja historia. I choć czasem tęsknię za długimi włosami, wiem, że to najmniejszy problem. Miałam ogromne szczęście – wyszłam z tego bez szwanku.Nikt z nas nie wie, co czeka za kolejnym zakrętem. Dlatego nie odkładaj życia na później.

„Nie czekaj na specjalną okazję — wystarczającą ok

„Nie czekaj na specjalną okazję — wystarczającą okazją jest dzisiejszy dzień”.
– Regina BrettPo przebyciu ciężkiej choroby te słowa dotarły do mnie jeszcze mocniej. Poprzedni rok przeczołgał mnie po całości.
I choć do podsumowania tego roku zostało jeszcze trochę czasu, mam nadzieję, że zakończy się szczęśliwie (w grudniu czekają mnie badania kontrolne).Nie poznaję siebie ostatnio. Tak jak na głowie pojawiło się kilka siwych włosów, tak samo w środku czuję się inaczej.
Pisałam tu niedawno, że podczas choroby nie czułam się silna — i to prawda.
Ta siła przyszła dopiero później, z perspektywy czasu. Wzięła się z moich lęków, upadków, słabości i przeciwności losu.Dziś jeszcze bardziej nie boję się mówić tego, co myślę.
Nie czekam też na specjalne okazje, by coś zrobić albo kupić sobie coś ładnego.
Jak nie teraz, to kiedy?
Żyję — i to jest specjalna okazja. ❤️Moje zdjęcie z łysą głową przypomina mi o tym za każdym razem.Nie wiem, co mnie czeka i ile przyjdzie mi jeszcze stąpać po tym świecie — ale jak zawsze: do przodu i carpe diem.Viva la vida! ✨

Piszecie, że mnie podziwiacie. Że byłam silna, bo

Piszecie, że mnie podziwiacie.
Że byłam silna, bo tak dobrze poradziłam sobie z nowotworem.A ja?Upadałam... i nie potrafiłam pozbierać się z dna.
Udawałam przed dziećmi, że wszystko jest w porządku — a gdy już słodko spały, wylewałam morze łez.
Moja psychika była rozsypana na milion kawałków.
A mimo to musiałam iść dalej.Ta choroba jest jak cień.
Niby już jej nie ma, a ja nadal czuję jej oddech na karku.
Czasem patrzę na siebie i jest mi wszystko jedno, jak wyglądam.
A czasem, gdy spoglądam w lustro, nie poznaję tej kobiety w odbiciu.
Włosy rosną, ale ja wciąż uczę się siebie od nowa.
I są chwile, że nie mogę się z tym pogodzić.Peruka?
Do dziś leży w szafie.
Czułam się w niej jak ktoś obcy.
Chciałam być sobą. Prawdziwą. Bez żadnych masek.
Wolałam chodzić z łysą głową, niż udawać, że wszystko jest „jak dawniej”.Nie jest.
I może już nigdy nie będzie.Wcale nie byłam silna.
Po prostu przeżyłam coś, co mogło mnie zabić.
Ja tylko chciałam przetrwać.
Przeżyć kolejny dzień.
Nie widziałam innego wyjścia.Nie jestem wojowniczką ani bohaterką.
Każdy na moim miejscu zrobiłby to samo.#nowotwór #chłoniak #choroba

Dlaczego tak często idealizujemy Hiszpanię?Może

Dlaczego tak często idealizujemy Hiszpanię?Może to trochę… nasza wyobraźnia? I nasze marzenia? A może mamy dość polskiej szarości?W wyobrażeniach wielu osób Hiszpania to wiecznie świecące słońce, fiesta i siesta, beztroskość i uśmiechnięci ludzie. ☀️A w rzeczywistości? Każdy dobrze wie, że nawet w kraju pełnym słońca życie potrafi dać w kość.Może dlatego tak bardzo chcemy patrzeć na ten kraj przez różowe okulary — bo uczy nas zupełnie innego podejścia do życia. Doceniania prostych rzeczy, drobnych przyjemności. I tej bezinteresownej życzliwości, która tu naprawdę rzuca się w oczy. ✨Ale zapewniam Was, że wcale nie trzeba mieć na nosie tych różowych okularów, żeby czuć się tutaj dobrze.Czasem robię wielkie oczy, kiedy czytam posty o Hiszpanii w internecie — niektóre z nich są tak przesadnie przekoloryzowane, że aż trudno uwierzyć, że ktoś naprawdę w to wierzy.Bo prawdziwa Hiszpania nie potrzebuje filtrów ani upiększeń. Wystarczy spojrzeć na nią taką, jaka jest — i właśnie za to można pokochać ją najbardziej. ❤️#hiszpania

Rok temu otarłam się o śmierć. Dziś mówię o tym g

Rok temu otarłam się o śmierć.
Dziś mówię o tym głośno, bo 15 września to Światowy Dzień Wiedzy o Chłoniakach. Dla mnie to nie tylko data w kalendarzu – to część mojej historii.18 września zeszłego roku trafiłam na pogotowie z podejrzeniem chłoniaka. Guz w śródpiersiu był tak duży, że lekarze dziwili się, że mogę normalnie oddychać – uciskał ważne struktury w klatce piersiowej.Zaczęło się od objawów, które początkowo zbagatelizowałam: przyspieszony puls, uczucie duszenia (szczególnie na leżąco), widoczne żyły na szyi i klatce piersiowej. Coś mówiło mi, że nie powinnam tego ignorować.
Dziś wiem, że była to intuicja i mój Anioł Stróż, który czuwa nade mną. Gdybym zwlekała dłużej, nawet nie chcę myśleć, jak mogłoby się to skończyć.Przeszłam intensywne leczenie schematem DA-EPOCH-R. Od pół roku jestem w remisji i wierzę, że tak zostanie. ❤️‍🩹 💡 Chłoniak – co warto wiedzieć:
☑️ To nowotwór układu chłonnego.
☑️ Wyróżnia się dwa główne typy – chłoniaki Hodgkina (ziarnicze) i chłoniaki nie-Hodgkina (nieziarnicze).
☑️ Chłoniaki nieziarnicze mogą być zarówno powolne (indolentne), jak i agresywne – np. chłoniak śródpiersia PMBCL, na który ja zachorowałam.
☑️ Objawy mogą być nietypowe, jak w moim przypadku, albo bardziej klasyczne (w zależności od typu chłoniaka): powiększone węzły chłonne, nocne poty, stany podgorączkowe bez wyraźnej przyczyny, utrata wagi, świąd skóry, zmęczenie.
☑️ Wiele chłoniaków można skutecznie leczyć.‼️Słuchaj swojego ciała. Jeśli czujesz, że coś jest nie tak – nie zwlekaj, badaj się. Nowotwór często przychodzi niespodziewanie, a czas ma tu ogromne znaczenie. PS Choć czuję się zdrowa, każda kontrola co 3 miesiące to dla mnie duży stres – wszystkie emocje wracają wtedy jak bumerang.
Czekam właśnie na wyniki ostatnich badań. Oby potwierdziły, że nadal jestem w remisji!Chłoniak to nie wyrok – jestem tego żywym dowodem. 💪~~~Chłoniak • PMBCL • Światowy Dzień Wiedzy o Chłoniakach • Miesiąc Świadomości Nowotworów Krwi#chłoniak #pmbcl #nowotwórkrwi

Casares – białe domy, kwiaty w doniczkach i uliczk

Casares – białe domy, kwiaty w doniczkach i uliczki jak z pocztówki. I nawet kot z balkonu zapozował do zdjęcia! 😸Byliście kiedyś w tym „pueblo blanco”? Macie swoje ulubione miasteczko w Andaluzji? ☀️🌺"El amor de mis amores,
lo que más quiero en la vida,
y ésta es mi tierra señores
y se llama Andalucía".
~ Juan Antonio Hurtado~~~#casares #andaluzja #hiszpania #podróże

Co ma w sobie Andaluzja, że tak łatwo się w niej z

Co ma w sobie Andaluzja, że tak łatwo się w niej zakochać? 🪴🌸🍋🍊☀️#estepona #andaluzja #hiszpania

Casares ✨ Białe miasteczka mają w sobie coś magic

Casares ✨
Białe miasteczka mają w sobie coś magicznego...
I nawet tęcza się załapała 🌈
Dla takich chwil warto żyć ❤️~~~#hiszpania #andaluzja #casares

Śledź mnie na Instagramie

Obserwuj mój fanpage

Archiwum bloga

Archiwum bloga

Hiszpania jest jak narkotyk…

Copyright © 2025 Polka o Hiszpańskiej Duszy | Kopiowanie treści bez zgody autora zabronione | Polityka prywatności i cookies

Designed & Developed by Solo Pine